تمام دانشمندان هم اشتباهی در کشف دانش خود داشتند.بطور یقین داشتند. تمام نویسندگان هم نوشتههای بد داشتند.اصلا اگر این خطا و اشتباه نباشد ما چیزی یاد نخواهیم گرفت.
قصههای معمولی زندگی را طوری روایت کن که دیده شوند
شما هم کتابهایی از نویسندگان بزرگ و مطرح خواندید و موضوع داستان به نظرتان خیلی معمولی آمده است. از دل روزمرگیهای زندگی نوشته شده است. اما نکته مهم مفهوم داستان است. نحوه روایت داستان است بعداز خواندنش چیزی را یاد گرفتیم. یا تلنگری خوردیم.یا به هیجان آمدیم. یابه فکر فرو رفتیم. مهمتر نحوه نوشتن است.
این همان چیزیه که باید در نوشتن به آن توجه کنیم. اتفاقهای معمولی و دیده نشده که نویسنده طوری مینویسد که دیده شود.
ایدهها و موضوع های داستانها تکراری هستند. مثلن: عشق، مرگ، جدایی، خیانت، فداکاری …. اما هرکدام نسبت به تجربه زیستی یک نویسنده متفاوتاند. یک نویسنده فقط روایت میکند قضاوت نمیکند. اگر به نوشتن و نویسندگی علاقه داری شروع کن. اگر شروع کردی استمرار داشته باش. دلسرد نشو. نوشتههایتان را به اشتراک بگذارید. از هیچ انتقادی هراس نداشته باشید. بعداز مدتی میبینید هیچ چیز برایتان مهم نیست جز هدفتان. برای نوشتن و رسیدن به ایده داستان و یا مقاله یا هرچه شما مدنظر دارید، مطالعه و خواتدن کتاب از نویسندگان و مترجمان خوب به شما دانشی میدهد.
دانش آشنایی با نثرِ نوشتن و کلمات را درست و به جا در دل نوشته نشاندن. هرچه بیشتر بنویسید و بخوانید، نوشته هایتان پرمغز میشود. میتوانید از کتابها و فیلمها نکته برداری کنید. میتواتید از زندگی اطرافیان الهام بگیرید. میتوانید خاطرات را تبدیل به داستانی جذاب کنید. هرجملهای برایتان جذاب بود، بنویسید.هر ایدهای به ذهنتان رسید، یادداشت کنید.
شما منحصر بهفرد هستید. چیزی که شما مینویسید ذهن و نثر شماست.خیلی از استعدادها در همین نوشتن کشف میشوند. به دنیای درون خود بروید و بنویسید.
نوشتن فقط نوشتن نیست!
هر نویسنده، پیش از نوشتن باید بداند چه لحن و چه زبانی مناسب متن اوست.
چون هر متن، شکل و هدف خاص خودش را دارد:
۱. متن ادبی: شاعرانه و تصویری، برای برانگیختن حس.
۲. متن رسمی ساده: واضح، منظم، برای انتقال دقیق پیام.
۳. متن کتابت: دقیق و بینقص، مناسب چاپ و انتشار.
4. متن محاورهای: خودمانی و صمیمی، شبیه زبان گفتوگو.
5. متن ساختاری یا تبلیغاتی: کوتاه، هدفدار، برای شعار یا محتواهای طراحیشده.
نویسندهی حرفهای میداند کی باید رسمی باشد، کی شاعرانه، و کی مثل یک دوست بنویسد.
تو انتخاب میکنی متنات چطور لباس بپوشد.
مریم سلیمانی