آدمهای زیادی، دیگر در دنیا نیستند.
علم به بالاترین درجه خود در زمان رسیده است.
آدمها بیشتر تنها شده‌اند.
رباط‌های گوناگون ساخته شده است.
رباط‌های از کار افتاده روی هم کوهی شده است.
نوزادان کمتری زاده شده‌اند.
پیر‌های زیادی زندگی می‌کنند.
لذت کمتری وجود دارد.
طعم غذای خانگی فراموش شده است.
تفریح‌گاه‌ها خالی از آدم است.
هیچ مدلی مد نیست.
کتاب‌های کمی وجود دارد.
صداها در وویس‌های قدیمی موجود است.
آدم خسته‌تر و ناامیدتر است.
جنگل از بین رفته است.
بیشتر حیوانات نسل‌شان منقرض شده است.
انسان معاصر مدرن است.
مریم سلیمانی