خشم، خشم آفرینی می‌اورد.تخلیه خشم اقدام سالم نیست.اگر خشم برما غلبه کند، پس ما فکرمان درست کار نمی‌کند.
خشم را باید هدایت کرد و باید هیجاناتمان را کنترل کنیم.که این باعث تفاوت آدمهاست.
حتی عشق یک نوع هیجان است.
خشم خودش هیجان است. پس این حرف که دست خودمان نیست،درست نیست.
تفکر‌ها باعث می‌شوند، تحریک کننده در ما باشند. در جهت منفی یا مثبت و بعد اقدام ما. بعدش چه می‌شود؟
پس به تفسیر و بعد به اقدام ما بستگی دارد.
پس سعی کنیم درست فکر کنیم و بعد اقدام کنیم.
مریم سلیمانی
سعیده هادی (روان‌شناس)