انسان هرگز نمیتونه امنیت کامل داشته باشه.
تازمانی که زندهست در معرض خطره و به این خطرها آگاهی داره. در حقیقت برای رسیدن به مقصد نهایی، تا آخر عمر با خوبی و خوشی زندگی کردن راباید کنار گذاشت.
دستاوردهامون باعث نمیشن احساس کنیم به آرامش مطلق رسیدیم.چون دوباره بعداز مدتی احساس تهدید میکنیم. دوباره مشکلات و خواستههای بعدی رو داریم.
یونگ میگه: زندگی همچون مکثی کوتاه میان دو راز عظیم است.
مولانا میگه: جمله بیقراریت از طلب قرار توست
طالب بیقرار شو تاکه قرار آیدت
#مریم_سلیمانی
در زندگی خطرها ، بدیها، زشتیها، زیبایها، غم ها، شادیها، دوستداشتنها، نفرتها، داشته ها، نداشته ها و خیلی چیزهای دیگر را در خودش جا داده باید با زندگی کنار آمد و کنارش آرامش بگیریم