خدا نکند به مشکلات رو به بدهی. آوار می‌شوند برسرت. کاش بتوان راهی برای رفع مشکل پیدا کرد. آن‌وقت روزها فکر می‌کردی. اما مشکلاتی هستند که هیچ راه‌کاری ندارند. دستت به جایی بند نیست. هرچه تقلا کنی بیشتر فرو می‌روی. وقتی به خود می‌آیی که در انواع روان‌تنی غرق شده‌ای. فکرت قفل می‌شود. چه باید کرد.
به نظرم مشکلی که راهی برای آن پیدا نمی‌کتیم باید رهاشود. دیگر هرچه باداباد. گاهی همین رها کردن خودش راهش را پیدا می‌کتد. حرفم را کسی می‌فهمد که در کوچه‌ای بن بست گیر کرده باشد. کوچه‌ای که راهی پیش رو ندارد. راه ورودش راهم سیم خاردار کشیدند. به عقب برگشتن تنت را زخمی می‌کند.
هرکسی فکر می‌کند دردش از دیگری بیشتر است.
از نظر من درد، درد دارد. هر نوع دردی باشد.
من اعتقاد دارم هیچکس درزندگی بلاتکلیف نمی‌ماند.
روزگار تکلیفش را مشخص می‌کند.
من معجزه زندگی را در خدمت و محبت به خلق ( تمام موجودات زنده) دیدم.
مریم سلیمانی