آدمهای بیتوجه در رابطه، معمولاً اغماضگرند و خود را به ندانستن میزنند. بیتوجهی، زخمی عمیق بر پیکرهی یک ارتباط میگذارد و فاصلهها را بیشتر میکند.
کسانی که پذیرای یک رابطهی سالماند، وقتی با نیاز یا احساس طرف مقابل روبهرو میشوند، نه قضاوت میکنند، نه حمله. بلکه از دریچهی منطق و احساس، رفتار خود را بررسی میکنند. اما کسی که همیشه از شنیدن و درک کردن طفره میرود، در واقع آرامآرام دیواری نامرئی میسازد، دیواری که شاید روزی آنقدر ضخیم شود که دیگر راهی برای عبور باقی نماند.
دل من ز غصه خون شد، دل تو خبر ندارد…
— وحشی بافقی
مریم سلیمانی
#روانشناسی