“بارها و بارها و بارها نوشتم و پاک کردم. حس سکوت و خفقان را آن‌طور که حس می‌کردم نتوانستم در معنی لغات بگنجانم. شاید این همان خفقان باشد؛ جایی که زبان در آخرین نقطه‌ی حلق ساکن شده است، جایی که هیچ‌چیز از گفتن نمی‌‌ماند جز خود سکوت.”
مریم سلیمانی
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
نام *
ایمیل *
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
دیدگاه *
