دیالوگ (همگویی) در مقابل مونولوگ (تک‌گویی) است
تا قبل از اینکه با دیالوگ نویسی آشنا بشم فکر می‌کردم اینکه کاری ندارد.ولی با نوشتن و تمرین آن متوجه شدم بسیار مهم و کاربردی است.
بطور مثال گفتگوی دو همکار ، دو نویسنده، بیمار و درمانگر، دو دوست…….
اما دیالوگهایی هم هستند که بین رابطه‌های صمیمی‌تر شکل می‌گیرد. مثل: زن و شوهر. گفتگو‌هایی که بر زندگی ما تاثیر گذار بودند. چه منفی چه مثبت.
با تمرین دیالوگ نویسی می‌توانید نمایشنامه، فیلمنامه،بنویسید. فیلم‌های کوتاه با دو شخصیت اما با موضوعی گیرا و دیدنی ساخت.
دیالوگها در داستان‌نویسی هم مهم است.
شما برای دیالوگ نویسی احتیاج به تحقیق و بررسی دارید .
در مورد چه شخصیتی می‌خواهید بنویسید. یا اطلاع کافی از آن شخصیت دارید.
می‌توانید یک شخصیت خودتان باشید و شخصیت مقابل هرکسی که مد نظرتان است؛ باشد. مثل: دیالوگ خودتان و کودک درونتان.
گفتگوی خودتان در آینه. بسیار روان‌درمانگر است.
در کلاس استاد ” شاهین کلانتری ” نوشتم و بسیار شگفت زده شدم.
بنویسید و تجربه کنید. جذاب و شیرین است.
دیالوگ دو نفره
“انسان و همزاد“
اوسخت آشفته است. روحش بی‌قرار و ناآرام است.
شخصی را همانند خود رو‌به‌رویش می‌بیند
انسان: تو کی هستی
همزاد: من همزاد تو هستم
انسان: یعنی چی
همزاد: از بدو تولد با توام
انسان: پس چرا تا به حال ندیدمت
همزاد: همیشه قادر به دیدن من نیستی
انسان: پس موقعش کی ست
همزاد: زمانی که در خود فرو می‌روی
انسان: من بارها در خود فرو رفتم تو را ندیدم
همزاد: من بارها تو را دیدم تو من را ندیدی
انسان: الان چه از من میخواهی
همزاد: هیچی
انسان: پس اینجا چه میکنی
همزاد: من در توام
انسان: میخوای گیجم کنی
همزاد: نه وقتی گیج و گنگ میشوی من را بهتر میبینی
انسان: بازهم نفهمیدم
همزاد: تو هرکاری کنی برمن هم اثر میگذارد
انسان: آنوقت تو چی
همزاد: من هم همینطور
انسان: پس باعث اندوه من تو هستی. ناراحتی؟
همزاد: بله. چون تو ناراحتی
انسان: تو جن هستی
همزاد: در قدیم براین باور بودند
انسان: یعنی جن نیستی
همزاد: شاید
انسان: درست و واضح خودت رو معرفی کن
همزاد: در قدیم من را جن می‌دانستند وحالا علم براین باور است من حالات روحی خود انسان هستم
انسان: هرکسی تو را می‌تواند ببیند
همزاد: شاید نه
انسان: پس کیا می‌تونن تو را ببینند
همزاد: توضیحش کمی سخت است
انسان: خب هرجور می‌تونی توصیح بده
همزاد: انسانها در حالت خلسه معمولا همزاد خود را می‌بینند
انسان: پس باید به خلسه رفت؟
همزاد: شاید کار درستی نباشد
انسان: چرا
همزاد: پیامد خوبی ندارد
انسان: چرا بیشتر توضیح بده
همزاد: امکان اختلال روانی و شخصیتی در پی دارد
انسان: یعنی چی نمی‌فهمم
همزاد: گاه به واسطه افسردگی و گاه تنهایی انسان با خود گفتگو می‌کند
انسان: خیلی‌ها باخودشون حرف میزنن
همزاد: اون گفتگو نشخوار ذهنی ست
انسان: خب اختلال چیه
همزاد: انسان در حالتی می‌رود که اشخاص یا اشخاصی را می‌بیند و واقعی تصور می‌کند و از حالت عادی خارج می‌شود و به توهم تبدیل می‌شود
انسان: یعنی دچار اختلال اعصاب و روان میشه
همزاد: وقتی دچار این اختلال شود به تنهایی نمی‌تواند خارج شود. احتیاج به روان‌درمانگر دارد
انسان: تو زن هستی یا مرد
همزاد : هرچی که تو هستی من هم هستم
انسان: پس همجنس من هستی
همزاد: گاهی مخالف جنس می‌توانم باشم
انسان: الان چیکار باید کنم
همزاد: این را بدان وقتی خوشحال یا ناراحتی من هم همانم. گاهی ناراحتی و خوشحالی من برتو تاثیر میگذارد.
انسان: پیچیده‌ست
همزاد: فشار شدید روحی و افسردگی و انزوا و تنهایی وحالت روحی و درونی هر شخص می‌تواند همزاد اورا در مقابلش قرار دهد.
انسان: اتفاق خوبیه یا بد؟
همزاد: خودت بگو
انسان: نه منجر به پیشرفت اختلالات روانی میشه
ترجیح میدم با تو روبه‌رو نشم
مریم سلیمانی
مدرس استاد شاهین کلانتری
#گفتگو