زندگی یه جوری شده.انگار درحال دویدنه.اونم رو دور تند. هرچی میدویم باز بهش نمیرسیم.
این همه عجله برای چی؟ مگه تو زندگی چی میخوایم. الان چی داریم. کجا رسیدیم. جایی که هستیم، جای درسته. نمیدونم.
فقط اینو میدونم با قدمهای خودم راه میرم. با توان خودم تلاش میکنم. در حد امکاناتم از زندگی لذت میبرم.
هرچی ما دویدیم زندگی جلوتر از ما بود. تا به این علم میرسی یه علم دیگه میاد. تا به این پیشرفت میرسی یه پیشرفت دیگه میاد. تا غمی رو از سر میبری یه غم دیگه میاد. تا شادمیشی زود تموم میشه. باید بگردی دنبال یه شادی دیگه.
من دنبال شادیهای کوچیکم.
همین دیدن گلدونهای کوچیکم.
همین فضای گرم و امن خونه
همین آفتابی که میاد تو خونه
همین کلاغی که میخونه
همین گنجشکی که لبه پنجره میمونه
دلخوشیهای کوچیک بیشتر میمونه
مریم سلیمانی