در شروع هرکاری خوب نخواهیدبود. اما موفقیت از همان شروع می‌آید. اولین روز ورزش کردن. اولین روز رژیم غذایی. اولین روز مدرسه رفتن. اولین روز نوشتن. و خیلی چیز‌های دیگر تا شروع نکنیم، هرگز تجربه نخواهیم کرد. تا تجربه نکنیم هرگز نمی‌آموزیم. سخت‌ترین قدم از نظر من همین شروع است. قدم اول را که برداری راه را پیدا می‌کنید. آزمون و خطا می‌کنید. به شناخت می‌رسید. با استمرار ثبات پیدا می‌کنید. رشد می‌کنید. در بند دیده شدن و رقابت و تابید و تکذیب دیگران نباشید. اگر هدفی دارید ،بی‌صدا به کارتان بپردازید. موفقیت صدای کرنا “شیپور بزرگ” دارد. هرچه مصمم‌تر هرچه هدفمندتر ، پیروزی نزدیک‌تر است. اولین قدم در نویسندگی نوشتن و نترسیدن از انتشار و انتقاد است.
در زمانی‌که نویسنده‌های بزرگ زندگی می‌کردند. امکان استفاده از اینترنت نبوده است. امکان انتشار به شیوه‌های مختلف امروزی نبوده است. از امکانات موجود در زمان نهایت استفاده و بهره‌وری را کنید. اینکه چقدر غلط املایی دارید مهم نیست. تمام تمرکزتان در ابتدا به نوشتن باشد. هرچه بیشتر و بدون فاصله بنویسید؛ ذهنتان خلاق تر می‌شود. دستتان گرم می‌شود. هر روز حتا در حد یک جمله بنویسید. این شما را به نوشتن متعهد می‌کند.
در ابتدا فقط شروع به نوشتن کنید.خودتان را باهیچ نویسنده‌ای مقایسه نکنید. شما با تمرین و استمرار می‌توانید آثار منحصر به فرد خودتان را خلق کنید. هاروکی موراکامی هیچگاه فکر نمی‌کرد دونده و نویسنده شود. با پشت‌کار و اراده به هردو میل باطنی نهفته‌اش رسید.
قرارنیست این نوشته‌ها را به اشتراک بگذارید. پس در ابتدا به خود سخت نگیرید. این شروع نوشتن است. برای خانا بودن متن می‌توانید آن را اصلاح کنید. اگر داستان یا مقاله یا هر مطلبی نوشتید برای مدتی از آن فاصله بگیرید. دوباره آن را بخوانید. بلند بخوانید. خواهید دید برایتان تازگی دارد. و با لحن خوانش خود به اشتباهات نوشتاری و انتخاب کلمه‌ها پی خواهید برد. مثلن: گذاشتن ویرگول یا نقطه آخر خط. به مرور با نوشتن و تمرین به همه نکات دستوری و نوشتاری تسلط پیدا می‌کنید. با خواندن نوشته‌های خود به لحن و نثر و سبک نوشتن خود آگاه و آشنا می‌شوید. بعداز مدتی استمرار در نوشتن می‌توانید نوشته‌های خود را باهم مقایسه کنید. خودتان متوجه رشد و پیشرفتتان خواهید شد.
مریم سلیمانی