زمان ثروت است. خانواده خوب و دوست خوب هم ثروت است.داشتن سلامتی ثروت است. زمان قابل بازیافت نیست. مردم تلاش میکنند پولشان را هدر ندهند. با زمان هم باید همینکار را کرد. با از دست دادن پول امکان دارد دوباره پول بدست بیاریم. حتا پولدارتر بشویم. اما زمان ثروتیست که اگر از دست بدهیم قابل بازگشت نیست. زمان قابل حساب نیست. نمیتوانیم چک کنیم ببینیم چقدر ازش مانده. مثل حساب بانکی نیست چک کنیم چقدر از پولمان باقی مانده است. پس باید زمان را به یک ثروت باارزش نگاه کنیم.
مقداری از زمان را برای برنامهریزی و آماده سازی برای آینده صرف کنیم و الباقی را در حال زندگی کنیم. خیلیها امید بستیم به آیندهای که خوشبختی در انتظارمانه. آیندهای که نمیدانیم ماهستیم یا نه. البته باید برای آینده برنامهریزی کرد. اما این نباید باعث شود زندگی و لذت بردن در امروز را از یاد ببریم. آرزوهایی داریم که خیلی وقتها بهش نمیرسیم. برای رسیدن به آرزوها باید برنامهریزی و تلاش کرد. نباید زمان را از دست داد. بیشتر مواقع ما آرزوهای دیگران را محقق میکنیم. آیا به آرزوهای خودمان فکر کردیم. برنامهریزی باعث میشود به زمان متعهد باشیم.
از وقت آزاد بهتر استفاده کنیم. وقتتان را با بیهدفی سپری نکنید. نشستن و نگاه کردن به عکسها و فیلمهای دیگران که هیچ ربطی به ما ندارد و اخبار ناگوار هیچ سودی به ما نمیرساند.
شبکههای اجتماعی برای اتلاف وقت برنامهریزی شدهاند. البته برنامههای کمی هم سودمند است.
یا گفتگو با تلفنهایی که دیگران به ما میزنند وقت و بیوقت صحبت میکنند. گاهی یک سرویس هم از ما میخواهند. صحبتهای بیهوده اتلاف وقت است. ما باید از درون متحول شویم.
گاهی یک سفر به جایی که ندیدهایم ما را از درون متحول میکند.
زمان
\ | /
آینده حال گذشته
❓ ➡️➡️➡️ ⭕
از گذشته باید درس گرفت. چگونه آدمی بودیم. حالا کجا هستیم. گذشته معلم است. درس گرفتن از گذشته، آینده بهتری برای ما میسازد.
حال تنها زمانیست که در جریانه.
آینده مبهم است.
مریم سلیمانی
سنکا فیلسوف رواقی