روایت کردن ِلحظه‌ها یا بخش کوچکی از یک حادثه می‌تواتد باشد. می‌تواتد تجربه شخصی، واقعیتی از جامعه یا شاعرانه یا عارفانه یا فراواقعی باشد. زمان ومکان به صورت کلی و گذرا نوشته می‌شود. داستان کوتاه است.
معمولن از یک تا سه شخص بیشتر نمی‌شود.
داستان کوتاه بخاطر کوتاه بودنشان، معمولن توصیف نمی‌شوند، شخصیت‌های داستان از طریق گفتار و رفتارشان نشان داده می‌شوند.
مریم سلیمانی