احساس می‌کنم دنیا شبیه زندان شده است
زندانی چند طبقه،
با سلول‌های عمومی و انفرادی
زندانی شبیه به یک سیلو
با هواکش‌های مرگبار
شاید فیلمِ سیلو واقعیت باشد
چه کسی می‌داند؟
الان در کجای این سیلو قرار داریم؟
در کدام طبقه هستیم؟
نفس گاهی در سینه حبس می‌شود
ترس به شکل رنگ می‌شود
زندگی به راهرویی، تنگ می‌شود
سهراب در کجا زندگی کرد
مشیری ،فروغی ؛اخوان و…….
در کجای این دنیا زندگی کردند؟
کجاست، آن کوه‌های استوار
کجاست، آن باغ‌های پرگل
کجاست، آن پروانه‌‌های رقصان
دلم برای روزگاران شاعری
و پراحساس، محبت
و عاشقانه‌‌های ساعدی
و گیسوانِ در حال پرواز در باد
و بوسه‌‌‌های در ملاعام
تنگ شده است!
ای دنیا!
به کدامین گناه؛
ما داغدارانِ قرن،
محکوم به غم هستیم
من دلم خنده‌هایی از سر شوق می‌خواهد
آن‌قدر بخندم که اشک از چشمانم سرازیر شود
نه اینکه سکوت از بغض،
مردمک چشمانم را تر کند
ای روزگار، ای دنیا
به نسل ما خوشی‌هایی از ته دل؛ بدهکاری
تا ابد….
#مریم_سلیمانی