داستان مینیمال بر روایت لحظهها یا بخش کوچکی از یک حادثه تمرکز دارد. این روایت میتواند تجربهای شخصی، واقعیتی از جامعه، یا لحظهای شاعرانه، عارفانه یا فراواقعی باشد. زمان و مکان معمولاً به شکل کلی و گذرا بیان میشوند.
در این نوع داستان، تعداد شخصیتها معمولاً محدود است و بیشتر از یک تا سه نفر نیست. به دلیل کوتاهی داستان، شخصیتها غالباً از طریق گفتار و رفتارشان شناخته میشوند، نه از طریق توصیفهای طولانی و مفصل.
ویژگی مینیمال بودن داستان، در انتخاب دقیق جزئیات، حذف اضافات و تمرکز بر لحظات تأثیرگذار است؛ لحظاتی که بار معنایی و احساسی زیادی دارند و به خواننده تجربهای موجز اما عمیق ارائه میدهند.
مریم سلیمانی
