دیالوگ در داستان‌نویسی: اهمیت و انواع آن
دیالوگ یکی از ابزارهای مهم در نوشتن داستان‌های کوتاه و بلند است که نقش کلیدی در پیشبرد روایت ایفا می‌کند. با دیالوگ، نویسنده می‌تواند اطلاعات را سریع و به شکلی جذاب به خواننده منتقل کند. این ابزار، هنگامی که به درستی به کار رود، می‌تواند تاثیر زیادی بر انتقال مفهوم و ایجاد ارتباط میان شخصیت‌ها داشته باشد.
سه ویژگی دیالوگ خوب:
1. کوتاه بودن: دیالوگ‌های کوتاه‌تر معمولاً تاثیر بیشتری دارند.
2. پیشبرد داستان: دیالوگ باید نقشی در پیشبرد داستان داشته باشد، نه فقط گفتگوی بی‌ارزش.
3. گونه‌شناسی: هر دیالوگ باید نشان‌دهنده رابطه بین گوینده و مخاطب باشد.
انواع دیالوگ:
1. پرسش و پاسخ: مثال:
ساعت چند برمی‌گردی؟
ساعت ۸ شب.
2. پرسش و پاسخ بی‌ربط: مثال:
میای باهم قدم بزنیم؟
کتابش قشنگ بود.
3. پرسش و کنش: (به جای پاسخ، شخصیت کنشی انجام می‌دهد.) مثال:
این موقع شب جلسه؟
مرد کیفش را برداشت.
4. پرسش و سکوت: (یک سکوت به عنوان پاسخ) مثال:
تا این موقع شب کجا بودی؟
دختر سکوت کرد.
نمونه‌ای از دیالوگ مؤثر در سینما: علی حاتمی، کارگردان معروف سینما، به خوبی از دیالوگ‌های مختصر و پرمعنی استفاده می‌کرد. یکی از دیالوگ‌های مشهور او: “مادر مُرد از بس جان نداشت” که به طور مختصر و گویا احساسات و وضعیت شخصیت را منتقل می‌کند.
دیالوگ باید با دقت و به گونه‌ای نوشته شود که نه تنها اطلاعات را منتقل کند، بلکه بر عمق و پیچیدگی شخصیت‌ها بیفزاید و به جلو رفتن داستان کمک کند.
مریم سلیمانی
استاد خسرو باباخانی