زمانی ما فقط عکس آدمها را در روزنامهها یا مجلات چاپشده میدیدیم و مطمئن بودیم این عکسها واقعی هستند. بعدها دنیای مجازی آمد. عکسها را که میدیدیم، شک میکردیم؛ میگفتیم شاید با فتوشاپ درست شدهاند. حالا با وجود هوش مصنوعی دیگر هیچ اعتمادی بین عکس و واقعیت وجود ندارد. آن اعتماد ساده و بیواسطهای که زمانی بین آدمها و عکسها بود، دیگر وجود ندارد. از این مهمتر، دیگر آن حس لذتبخش هنگام گرفتن عکس با دوربین را تجربه نمیکنیم؛ لحظهای که هم ثبت یک تصویر بود و هم ثبت یک احساس و خاطره.
خیلی از لذت و شادیهای کوچک را در عصر امروز از دست دادهایم. علم و فناوری چنان سرعتی به زندگی ما دادهاند که دیگر تأمل و مکث کردن و چشیدن لذتهای ساده را فراموش کردهایم. در این سرعت سرسامآور، فرصت لذتبردن از زندگی و توجه به لحظات کوچک و ناب از دست رفته است. ما لذتهای کوچک و ملموس را با لذتهای بزرگ و گاهی دستنیافتنی عوض کردهایم؛ لذتهایی که هرگز جای آن لحظات ساده و واقعی را نمیگیرند.
مریم سلیمانی